സഫലമീ യാത്ര ( എന് . .എന്. കക്കാട് )
[courtesy: കാവ്യഗീതങ്ങള് ,composed by ജെയ്സണ്.j.നായര്,sung by g. വേണുഗോപാല് ]
ആര്ദ്രമീ ധനുമാസരാവുകളിലൊന്നില്
ആതിര വരും പോകുമല്ലേ സഖീ…
ഞാനീ ജനലഴി പിടിച്ചൊട്ടു നില്ക്കട്ടെ
നീയെന്നണിയത്തു തന്നെ നില്ക്കൂ..
ഇപ്പഴങ്കൂടൊരു ചുമയ്ക്കടിയിടറിവീഴാം
വ്രണിതമാം കണ്ഠത്തിലിന്നു നോവിത്തിരി കുറവുണ്ട്.
വളരെ നാള് കൂടിഞാന് നേരിയ നിലാവിന്റെ
പിന്നിലെയനന്തതയിലലിയുന്നിരുള്നീലിമയില്
എന്നോ പഴകിയൊരോര്മ്മകള് മാതിരി നിന്നു വിറക്കുമീ-
യേകാന്തതാരകളെ നിന്നൊട്ടുകാണട്ടെ നീ തൊട്ടു നില്ക്കൂ!
ആതിരവരുംനേരമൊരുമിച്ചുകൈകള്-
കോര്ത്തെതിരേല്ക്കണം നമുക്കിക്കുറി!
വരുംകൊല്ലമാരെന്നുമെന്തെന്നുമാര്ക്കറിയാം…?
എന്ത് , നിന് മിഴിയിണ തുളുമ്പുന്നുവോ സഖീ
ചന്തം നിറക്കുകീ ശിഷ്ടദിനങ്ങളില്…
മിഴിനീര്ച്ചവര്പ്പുപെടാതെയീ
മധുപാത്രമടിയോളം മോന്തുക..
നേര്ത്ത നിലാവിന്റെയടിയില്
തെളിയുമിരുള്നോക്കുകിരുളിന്റെ-
യറകളിലെയോര്മ്മകളെടുക്കുക..
എവിടെയെന്തോര്മ്മകളെന്നോ….
നെറുകയിലിരുട്ടേന്തി പാറാവുനില്ക്കുമീ
തെരുവുവിളക്കുകള്ക്കപ്പുറം
പതിതമാം ബോധത്തിനപ്പുറം
ഓര്മ്മകളൊന്നുമില്ലെന്നോ….
ഒന്നുമില്ലെന്നോ.....
പലനിറം കാച്ചിയ വളകളണിഞ്ഞുമഴിച്ചും
പലമുഖം കൊണ്ടുനാം തമ്മിലെതിരേറ്റും
നൊന്തും പരസ്പരം നോവിച്ചു മൂപതിറ്റാണ്ടുകള്
നീണ്ടൊരീയറിയാത്ത വഴികളില്
എത്രകൊഴുത്തചവര്പ്പു കുടിച്ചു വറ്റിച്ചു നാം
ഇത്തിരി ശാന്തിതന് ശര്ക്കര നുണയുവാന്…
ഓര്മകളുണ്ടായിരിക്കണം
ഒക്കെയും വഴിയോരക്കാഴ്ചകളായ്
പിറകിലേയ്ക്കോടി മറഞ്ഞിരിക്കാം
പാതിയിലേറെക്കടന്നുവല്ലോ വഴി!
ഏതോ പുഴയുടെ കളകളത്തില്
ഏതോ മലമുടിപോക്കുവെയിലില്
ഏതോ നിശീഥത്തിന് തേക്കുപാട്ടില്
ഏതോ വിജനമാം വഴിവക്കില് നിഴലുകള്
നീങ്ങുമൊരുള്ത്താന്തമാമന്തിയില്
പടവുകളായ് കിഴക്കേറെയുയര്ന്നുപോയ്
കടുനീലവിണ്ണില് അലിഞ്ഞുപോം മലകളില്
പുളയും കുരുത്തോല തെളിയുന്ന പന്തങ്ങള്
വിളയുന്ന മേളങ്ങളുറയുന്ന രാവുകളില്
എങ്ങാനൊരൂഞ്ഞാല്പ്പാട്ടുയരുന്നുവോ സഖീ
എങ്ങാനൊരൂഞ്ഞാല്പ്പാട്ടുയരുന്നുവോ?
ഒന്നുമില്ലെന്നോ…!
ഒന്നുമില്ലെന്നോ…!
ഓര്മ്മകള് തിളങ്ങാതെ മധുരങ്ങള് പാടാതെ
പാതിരകളിളകാതെ അറിയാതെ
ആര്ദ്രയാമാര്ദ്ര വരുമെന്നോ സഖീ?
ആര്ദ്രയാമാര്ദ്ര വരുമെന്നോ സഖീ?
ഏതാണ്ടൊരോര്മ്മ വരുന്നുവോ..?
ഓര്ത്താലുമോര്ക്കാതിരുന്നാലും
ആതിരയെത്തും കടന്നുപോമീ വഴി!
നാമീ ജനലിലൂടെതിരേല്ക്കും….
ഇപ്പഴയൊരോര്മ്മകളൊഴിഞ്ഞ താലം
തളര്ന്നൊട്ടു വിറയാര്ന്ന കൈകളിലേന്തി
അതിലൊറ്റ മിഴിനീര് പതിക്കാതെ, മനമിടറാതെ…
കാലമിനിയുമുരുളും വിഷുവരും
വര്ഷംവരും തിരുവോണം വരും
പിന്നെയോരോ തളിരിനും പൂവരും കായ്വരും
അപ്പോളാരെന്നുമെന്തെന്നുമാര്ക്കറിയാം?
നമുക്കിപ്പൊഴീയാര്ദ്രയെ ശാന്തരായ് സൌമ്യരായെതിരേല്ക്കാം…
വരിക സഖീയരികത്തു ചേര്ന്നു നില്ക്കൂ…..
പഴയൊരു മന്ത്രം സ്മരിക്കാം
അന്യോന്യമൂന്നു വടികളായ് നില്ക്കാം…
ഹാ സഫലമീ യാത്ര…
ഹാ സഫലമീ യാത്ര…
ലേബലുകള്:
ഇവ എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടത്
13 അഭിപ്രായം. >>ഇവിടെഎഴുതാന് മറക്കണ്ടാ ട്ടോ..:
alinjucheraan thonnunna varikal..
എനിയ്ക്കും ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട കവിതകളില് ഒന്നാണ് ഇത്.
ഈ വരികള് കൂടെ പോസ്റ്റില് ചേര്ക്കൂ :)
ആര്ദ്രമീ ധനുമാസരാവുകളിലൊന്നില് ആതിര വരും പോകുമല്ലേ സഖീ…
ഞാനീ ജനലഴി പിടിച്ചൊട്ടു നില്ക്കട്ടെ നീയെന്നണിയത്തു തന്നെ നില്ക്കൂ..
ഇപ്പഴങ്കൂടൊരു ചുമയ്ക്കടിയിടറിവീഴാം
വ്രണിതമാം കണ്ഠത്തിലിന്നു നോവിത്തിരി കുറവുണ്ട്.
വളരെ നാള് കൂടിഞാന് നേരിയ നിലാവിന്റെ
പിന്നിലെയനന്തതയിലലിയുന്നിരുള്നീലിമയില്
എന്നോ പഴകിയൊരോര്മ്മ മാതിരി നിന്നു വിറക്കുമീ-
യേകാന്തതാരകളെ നിന്നൊട്ടുകാണട്ടെ നീ തൊട്ടു നില്ക്കൂ!
ആതിരവരുംനേരമൊരുമിച്ചുകൈകള്-
കോര്ത്തെതിരേല്ക്കണം നമുക്കിക്കുറി!
വരുംകൊല്ലമാരെന്നുമെന്തെന്നുമാര്ക്കറിയാം…?
എന്തു, നിന് മിഴിയിണ തുളുമ്പുന്നുവോ-
യെന് സഖീ ചന്തം നിറക്കുകീ ശിഷ്ടദിനങ്ങളില്…
മിഴിനീര്ച്ചവര്പ്പുപെടാതെയീ
മധുപാത്രമടിയോളം മോന്തുക..
നേര്ത്ത നിലാവിന്റെയടിയില്
തെളിയുമിരുള്നോക്കുകിരുളിന്റെ-
യറകളിലെയോര്മ്മകളെടുക്കുക..
എവിടെയെന്തോര്മ്മകളെന്നോ….
നെറുകയിലിരുട്ടേന്തി പാറാവുനില്ക്കുമീ
തെരുവുവിളക്കുകള്ക്കപ്പുറം
പതിതമാം ബോധത്തിനപ്പുറം
ഓര്മ്മകളൊന്നുമില്ലെന്നോ….
പലനിറം കാച്ചിയ വളകളണിഞ്ഞുമഴിച്ചും
പലമുഖം കൊണ്ടുനാം തമ്മിലെതിരേറ്റും
നൊന്തും പരസ്പരം നോവിച്ചു മൂപതിറ്റാണ്ടുകള്
നീണ്ടൊരീയറിയാത്ത വഴികളില്
എത്രകൊഴുത്തചവര്പ്പു കുടിച്ചു വറ്റിച്ചു നാം
ഇത്തിരി ശാന്തിതന് ശര്ക്കര നുണയുവാന്…
ഓര്മകളുണ്ടായിരിക്കണം
ഒക്കെയും വഴിയോരക്കാഴ്ചകളായ്
പിറകിലേയ്ക്കോടി മറഞ്ഞിരിക്കാം
പാതിയിലേറെക്കടന്നുവല്ലോ വഴി!
ഏതോ പുഴയുടെ കളകളത്തില്
ഏതോ മലമുടിപോക്കുവെയിലില്
ഏതോ നിശീഥത്തിന് തേക്കുപാട്ടില്
ഏതോ വിജനമാം വഴിവക്കേ നിഴലുകള്
നീങ്ങുമൊരുള്ത്താന്തമാമന്തിയില്
പടവുകളായ് കിഴക്കേറെയുയര്ന്നുപോയ്
കടുനീലവിണ്ണില് അലിഞ്ഞുപോം മലകളില്
പുളയും കുരുത്തോല തെളിയുന്ന പന്തങ്ങള്
നിന്നണയുന്ന നീളങ്ങളുറയുന്ന രാവുകളില്
എങ്ങാനൊരൂഞ്ഞാല്പ്പാട്ടുയരുന്നുവോ സഖീ
എങ്ങാനൊരൂഞ്ഞാല്പ്പാട്ടുയരുന്നുവോ?
ഒന്നുമില്ലെന്നോ…!
ഒന്നുമില്ലെന്നോ…!
ഓര്മ്മകള് തിളങ്ങാതെ മധുരങ്ങള് പാടാതെ
പാതിരകളിളകാതെ അറിയാതെ
ആര്ദ്രയാമാര്ദ്ര വരുമെന്നോ സഖീ?
ആര്ദ്രയാമാര്ദ്ര വരുമെന്നോ സഖീ?
ഏതാണ്ടൊരോര്മ്മ വരുന്നുവോ..?
ഓര്ത്താലുമോര്ക്കാതിരുന്നാലും
ആതിരയെത്തും കടന്നുപോമീ വഴി!
നാമീ ജനലിലൂടെരിരേല്ക്കും….
ഇപ്പഴയൊരോര്മ്മകളൊഴിഞ്ഞ താലം
തളര്ന്നൊട്ടു വിറയാര്ന്ന കൈകളിലേന്തി
അതിലൊറ്റ മിഴിനീര് പതിക്കാതെ, മനമിടറാതെ…
കാലമിനിയുമുരുളും വിഷുവരും
വര്ഷംവരും തിരുവോണം വരും
പിന്നെയോരോ തളിരിനും പൂവരും കായ്വരും
അപ്പോളാരെന്നുമെന്തെന്നുമാര്ക്കറിയാം?
നമുക്കിപ്പൊഴീയാര്ദ്രയെ ശാന്തരായ് സൌമ്യരായെതിരേല്ക്കാം…
വരിക സഖീയരികത്തു ചേര്ന്നു നില്ക്കൂ…..
പഴയൊരു മന്ത്രം സ്മരിക്കാം
അന്യോന്യമൂന്നു വടികളായ് നില്ക്കാം…
ഹാ സഫലമീ യാത്ര…
ഹാ സഫലമീ യാത്ര…
എനിയ്ക്കും വളരെ പ്രിയപ്പെട്ട വരികളാണിത്. കവിതയുടെ സൗന്ദര്യം ഒട്ടും ചോർന്നുപോകാതെയാണ് ഈണവും നൽകിയിരിക്കുന്നത്.
വരികൾ മുഴുവനും എഴുതിച്ചേർത്ത ശ്രീയ്ക്ക് നന്ദി.
thnxx shree........:)
കൊള്ളാം!
ഈ പോസ്റ്റും ഒന്നു ചേര്ത്ത്വായിക്കുക.
:)
:)
tra.....
കാലമിനിയുമുരുളും വിഷുവരും
വര്ഷംവരും തിരുവോണം വരും
പിന്നെയോരോ തളിരിനും പൂവരും കായ്വരും
അപ്പോളാരെന്നുമെന്തെന്നുമാര്ക്കറിയാം?
ഇതാണു ഏറ്റവും ഇഷ്ടം.. മാനസ ഇത് ഒർജിനൽ ട്രാക്ക് ആണൊ? ആരാ ആലപിച്ചിരിക്കുന്നേ?
thanks.................
priyappetta kavitha
എനിക്ക് ഇതിലെ എല്ലാ വരിയും ഒരുപോലെ ഇഷ്ടമാണ്.
ജീവിതത്തില് എപ്പോഴൊക്കെയോ പ്രകടിപ്പിക്കപെടുന്ന പരസ്പര സ്നേഹത്തിന്റെ , വിശ്വാസത്തിന്റെ നിറങ്ങളാണ് നിറയെ...
"ഇപ്പഴയൊരോര്മ്മകളൊഴിഞ്ഞ താലം
തളര്ന്നൊട്ടു വിറയാര്ന്ന കൈകളിലേന്തി
അതിലൊറ്റ മിഴിനീര് പതിക്കാതെ, മനമിടറാതെ…"
ജീവിക്കാന് ഒരു മോഹം തോന്നില്ല...വായിക്കുമ്പോള്..
v nice poem
i was told by my malaylm mam to write the summary of 3 poem of nn kakkad and i think all his poems are hard to understand .but once understood his poems are really gd and i request mam to reduce projects 4 us
സഫലമീ യാത്ര’ ഒരു കവിതയായിരുന്നില്ല...
ആറ്റിക്കുറുക്കിയെടുത്ത ജീവിതം; മന്ദമായി, നിസ്തന്ദ്രമായി, മരണത്തെ വെല്ലുവിളിച്ചുകൊണ്ട് ജീവിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന പ്രത്യാശ...
പലനിറം കാച്ചിയ വളകളണിഞ്ഞും അണിയിച്ചും പതിതമായ കാലത്തിലൂടെ, അറിയാത്ത വഴികളിലൂടെ ഞങ്ങള് നടന്നുപോവുകയാണിപ്പൊഴും...
ജനലഴികളും പിടിച്ച് അന്യോന്യമണിയത്തു ചേര്ന്നുനിന്ന് ഓര്മ്മച്ചെപ്പുകളില് ഇരുട്ടിന്റെ ചവര്പ്പും ഉള്ളിലൊരിത്തിരി ശര്ക്കരപ്പൂളും നിറക്കുകയാണിപ്പൊഴും...
ആര്ദ്രയെയെതിരേല്ക്കാന്...
ഒരൊറ്റ മിഴിനീര് പതിക്കാതെ ഓര്മ്മപ്പൂക്കളം കൊണ്ടൊരു താലമൊരുക്കി, അവള് വരുന്നതും കാത്തുകാത്ത്...
ഇനി എന്തെഴുതാൻ....
by
Myaavoo
വേണുഗോപാൽ എനിയ്ക്കെന്നും പ്രീയപ്പെട്ട ഗായകനാണ്..പക്ഷേ വേദനയോടെ തുറന്നുപറയട്ടേ..സഫലമീയാത്ര ഏറെ നിരാശപ്പെടുത്തി. കവിതയുടെ ഭാവതീവ്രത ഉൾക്കൊളളാത്ത രീതിയിലാണ് സംഗീതസംവിധാനം..എന്തു നിൻ മിഴിയിണ തുളുമ്പിയെന്നോ സഖീ യെന്ന ചോദ്യം ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും പുറത്തേയ്ക്ക് വരുന്നതാണ്..പക്ഷേ ഇവിടെ അത് വെറും വരികൾ മാത്രമാവുന്നു...
Post a Comment
അഭിപ്രായം ഇവിടെ...