ശിശിരം

ഋതുഭേദങ്ങള്‍ കനിഞ്ഞൊരീ

വസന്തം വന്നണഞ്ഞിട്ടും

വിടര്‍ന്നില്ല നീ ,പൂവേ

പരന്നില്ല നിന്‍ സൌരഭ്യവും

വസന്തം വന്നതറിഞ്ഞില്ലേ ?

ഇല പോലും തളിര്‍ത്തില്ലേ ?

വിലസുമ്പോള്‍ വിതറാനായ്

സുഗന്ധവും നിനക്കില്ലേ ?

ഇണപ്പൂങ്കുയിലെ

നീ മറന്നോ പഞ്ചമം പോലും

വസന്താഗമത്തിന്‍ കേളികൊട്ടായ്

തവ കൂജനവും,വേണ്ടയെന്നോ?

മാന്തളിര്‍ തിന്നതില്ലേ നിന്‍

സ്വരമൊട്ടും തെളിഞ്ഞില്ലേ ?

മറുപാട്ട് പാടുവാന്‍ ഞാനും

മനസ്സില്‍ കൊതിച്ചതാണല്ലോ

തുള്ളിത്തുടിച്ചെന്തേ ചിലയ്ക്കാത്തൂ

തേനരുവീ,നിന്‍ ചിലങ്കകള്‍

ഞാന്‍ പറഞ്ഞേ നീയറിഞ്ഞുള്ളൂ

വസന്തം വന്നണഞ്ഞെന്ന്

കാണ്മതല്ലോ ഞാനാ കലങ്ങും മനസ്സും ,പിന്നെ

കലുഷിതമിരമ്പലോ-

ടലയും തളര്‍ന്ന മെയ്യും

പുഴ നിന്നെ തടുത്തെന്നോ ?

ഒഴുകി ചെന്നൊരുമിക്കാന്‍

പുനഃസ്സമാഗമം നീയും

കൊതിക്കുന്നില്ലിനിയെന്നോ ?

വസന്തം നിന്‍ പടിവാതിലില്‍

പതിയെ മുട്ടി വിളിച്ചിട്ടും നീ

തുറക്കുന്നില്ലേ പെണ്‍കൊടീ നിന്‍

തുരുമ്പിച്ച ജനാലകള്‍

ഉണരില്ലേ,മിഴി രണ്ടും

തുറക്കില്ലേ,നിനക്കിനി

ഒരു നാളും പിരിയാതെ

ശിശിരം കൂട്ടിനുണ്ടെന്നോ ?